Podania i legendy płockie

   Legenda o duchu Siemowita

 awno, dawno temu w płockim zamku żył książe mazowiecki Siemowit III. Był on księciem nie znającym szczęścia w miłości. Jego pierwsza żona umarła, zostawiając władcę z piątką dzieci. Hojni panowie znaleźli mu drugą kandydatkę Ludmiłę. Para bardzo się od siebie różniła. On był typem samotnika, a ona duszą towarzystwa. Siemowit nie przebywał często w zamku. Nieżyczliwi donieśli mu, iż księżna szczególnymi względami darzyła jednego z dworzan - Dobka. Władca z początku nie wierzył, jednak kiedy książe zauważył, że Ludmiła coraz mniej czasu spędzała z mężem, a więcej z Dobkiem, kazał dworzanina wpędzić do lochu, ale ów zbiegł. Siemowit posłał sługi Ludmiły na straszne tortury. Te umierając w mękach cały czas świadczyły o niewinności księżnej. Nie sprawiło to jednak, że władca wierzył w wierność Ludmiły. Kazał ją i jej synka od razu po urodzeniu udusić. Córka Siemowita z pierwszego małżeństwa, Małgorzata, słysząc o zamiarach uduszenia dziecięcia, kazała go odbić i na swój dwór przyjąć. Po kilku latach odnaleziono Dobka i skazano na publiczne zamordowanie. Oprawcy dokonali po swym czynie  okrutnych oględzin. Odkryto wtedy, że młodzieniec był niewiastą. Książe dowiedziawszy się o tym nie opuszczał kaplicy przyzamkowej, ciągle się modląc. Słysząc o tym na dwór przybyła Małgorzata. Chcąc rozweselić ojca zaprosiła go do siebie. Siemowit poznał tam swojego syna, którego Małgorzata, chcąc uchronić przed śmiercią, zabrała go na zamek. Władca, widząc go od razu zobaczył w nim siebie samego. Przytulił pierwotnego i zaczął płakać. Władca starał się wynagrodzić młodzieńcowi brak matki, jednak sam cały czas wyjątkowo mocno odczuwał niewyobrażalny smutek po stracie ukochanej. Przed śmiercią jego ostatnim słowem było imię żony, co roku Siemowit pałęta się po korytarzach płockiego zamku. Płacze on tak niewinnie, że budzi w sercu każdego człowieka taki smutek, że ludzie wyprawiają msze w jego intencji. ,,Ludwika''.

–        Siemowit III ok.1320 - 16 VI 1381 Siemowit III Mazowiecki - uważany przez historyków za jednego najwybitniejszych władców Mazowsza

–        Żony :

1. ok.1340 - przed 1365: Eufemia, córka Mikołaja II, księcia opawskiego
2.. ok.1365 - 1368/70: nieznana z imienia (Ludmiła?) księżniczka ziębicka, córka Mikołaja Małego

–        Potomstwo :

1.
Anna (1344 - po 1403)
Janusz (ok.1346 - 1429)
Eufemia (1352 - 1418/24)
Siemowit (ok.1352 - 1426)
Małgorzata (1358 - 1396)
syn (1361/64 - przed 1378)
syn (1362/65 - przed 1378)
2.
Henryk (1368/70 - 1392/93)

Władza Siemowita III :

–        Siemowit III był drugim pod względem starszeństwa synem księcia mazowieckiego Trojdena I i córki władcy Halicza Jerzego I - Marii.

–        w 1341 r. po śmierci ojca z młodszym bratem Kazimierzem odziedziczył księstwo czeskie

–        od 1341r współrządził razem z bratem Kazimierzem I w Warszawie i Czersku,

  - Około 1349r. Siemowit III i Kazimierz zdecydowali się na podział ojcowizny, dzięki czemu starszy Siemowit został księciem w Czersku, Rawie i Liwie, podczas gdy młodszy Kazimierz zadowolił się środkową częścią Mazowsza z niewielką ówcześnie Warszawą.

–        W 1355r. niespodziewanie zmarł książę warszawski Kazimierz I. Realna stała się wtedy groźba inkorporacji jego władztwa do korony polskiej. Kazimierz Wielki chcąc jednak ściślej podporządkować sobie całość Mazowsza - nie zdecydował się na przyłączenie księstwa do Polski, ale w zamian za hołd lenny oddał całość spadku Siemowitowi III. Dodatkowo władca Mazowsza zobowiązał się nie wchodzić w sojusze z wrogami Polski, umorzyć dług i zwrócić ziemię płocką Polsce (gdyby jednak Kazimierz Wielki zmarł bezpotomnie, księstwo płockie i to bez obowiązku lennego miało wrócić w ręce Siemowita). Trwałym nabytkiem Siemowita było również otrzymane od króla a wydzielone z Małopolski

–        O tego momentu współpraca pomiędzy Siemowitem a Kazimierzem Wielkim układała się wręcz wzorcowo

–        Po 1370r. obserwujemy zanik aktywniejszej polityki Siemowita III. Mogło być to spowodowane zarówno wiekiem księcia, jak i faktem zrealizowania celów politycznych Siemowita - zjednoczenie i usamodzielnienie Mazowsza.

–        Siemowit III Mazowiecki - uważany przez historyków za jednego najwybitniejszych władców Mazowsza zmarł 16 czerwca 1381r. i został pochowany w katedrze w Płocku